مکتب نقاشی قاجار

مکتب نقاشی قاجار به آثار نقاشی اطلاق می‌شود که در دوره زند شروع شد و تا دورهٔ قاجار و کمی پس ازآن امتداد یافت. این شیوه به عنوان

سبکی منسجم و مکتبی متشکل در نقاشی ایران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است که همه ویژگی‌های موضوعی و کاربردی یک مکتب

نقاشی را دارد.

این شیوه بیشتر از تلفیق ویژگی‌های هنر نقاشی سنتی ایرانی با عناصر و شیوه‌های از نقاشی اروپایی شکل گرفت. هرچند آثاری نزدیک به

این شیوه از دوره صفوی در ایران تاحدی مرسوم بود و «فرنگی سازی» نامیده می‌شد، اما ابتدا دردوره زند و در ادامه آن در دوره قاجار شکل

مشخص خود را یافت.

پرورش هنر نقاشی بیشتر وابسته به درباربود و شاهان و شاهزادگان مهم‌ترین سفارش دهندگان آثار هنری و تنها حامیان هنر بوده‌اند. در

روزگار فتحعلی شاه سبک «دیوار نگاری» شروع شد. دیوار نگاره‌هایی زیبا از آقا محمدخان و فتحعلی شاه در کرج، درخرابه‌های «کوشکی» در

نزدیکی مدرسه جدید کشاورزی به خوبی یادآور نقاشی دوره قاجار است

•
برخی از نقاشان صاحب‌نام قاجار

o میرزابابا اصفهانی
o مهرعلی
o عبدالله خان
o علی اشرف
o آقا زمان
o آقا صادق
o سید میرزا
o آقا نجف اصفهانی
o محمد جعفر
o محمدکاظم
o آقا احمد
o آقا لطفعلی شیرازی
o محمد اسماعیل اصفهانی
o محمد شیرین نگار
o محمود خان ملک الشعرا
o اسماعیل جلایر
o ) ابوالحسن غفاری (صنیع الملک
o عبدالحسین صنیع همایون
o ابوتراب غفاری
o حسین بهزاد
o علی‌اکبر خان مزین‌الدوله
o مهدی مصورالملک
o کمال الملک

برگرفته از ویکی پدیا . دانشنامه آزاد.